Bebegimiz artik büyüdü ve kendi isteklerini, hareketlerini, secimlerini kendisi yapmaya başlar.Tabi bu tam iki yasinda oldugunda başlamaz.Bazi çocuklarda daha erken bazilarinda geç olur ama illa olur :( İnat ve hayir kelimesi kendileri tarafindan hayatimiza girer.Aslinda bu olay çocuklarimizda gelişimle birlikte gelen olmasi gereken ve geçiçi bir süreçtir.Yine kendimden örnek vermek istiyorum.Büyük oglum iki yaş sendromuna gec girdi.İlk inatlasmalar basladiginda çok şaşirmis ne yapicagimi bilememistim.Bir marketin oyuncak bölümünden oyuncak almak istedi ve ben hayir dedigimde atti kendini yerlere ve ben o oyuncagi aldim.Sonra bu konu üzerinde cok arastirip düsündüm.Bu böyle olmaz bisiyler yapmaya adim adim ilerlemeye karar verdim.Yine o markete gittim yine bir oyuncakla çigliklara başlamak üzereyken bir dakika şu an benim yeterli param yok bunu alamayiz eve gidip paramizi alalim gelip oyuncagimizi alalim dedim.Önce anlamak istemedi ben tekrarladim tabii defalarca.Sonra dedimki sana söz veriyorum eve gidip paramizi alip sana bu oyuncagi alacagim.Burdaki amacim bana olan güvenini kazanmak.Bu söz verme islemini cok kez başka şeylerdede yaptim.Daha sonra evde cok daha güzel oyuncaklarinin oldugunu onlarin cok fazla özelliginin olduğunu ona her defasinda benimsettim.Sonra ufak tefek ucuz oyuncaklarda onunla inat etmedim aksine çok büyük bir göşterişle "aaaaaaaa tabikiii ben bunu çocuğuma almazmiyim hemen alirim yeterki benim paşam istesin" gibi.Çocukla beraber sizde inat ederseniz hayat yaşanilmaz olur emin olun.Çocuklarda gaz verme olayi,abartma olayi kesinlikle çok önemlidir.Birde istikrarli olmak gerekiyor.Vazgeçmeyin kesinlikle,sizdeki bu istikrari gören çocuk pes etmek zorunda kalicak.Sizin dediğiniz olucak onun değil.İlk adimda bunlari deneyin derim.Haydi kolay gelsin....
Hayırrrrrrr benim dediğim olucak anneeeee :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder